بت پرستیدن

لغت نامه دهخدا

بت پرستیدن. [ ب ُ پ َ رَ دَ ] ( مص مرکب ) بت پرستی. عبادت اصنام. پرستش بتان :
بت پرستیدن به از مردم پرست
پند گیر و کار بند و هوش دار.ابوسلیک گرگانی.گر کعبه جویی بار یا بتخانه سازی سجده جا
ور بت پرستی باصفا کعبه ثناخوان آیدت.خاقانی.اگر جماعت چین صورت تو بت بینند
شوند جمله پشیمان ز بت پرستیدن.سعدی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم