( صفت ) جنگجوترین دشمنان ( ماخوذ از آیه ۲٠٠ سوره ۲ : بقره ): و من الناس من یعجبک قوله فی الحیوه - الدنیا و یشهد الله علی ما فی قلبه و هو الد لخصام ( از مردمان کسی است که گفتارش ترا خوش آید در زندگانی دنیا و گواه میاورد خدا را بر آنچه در دل اوست و او سخت دشمنی است ) : با دشمنان خویش الد الخصام باش مندیش هیچ از آنکه هیچ از آنکه الدالخصام تست . ( سوزنی ) ماخوذ از قر آن کریم آیه هو الد الخصام بمعنی مرد سخت خصومت و ستیزه کار .
