دانشنامه اسلامی
خود او می گوید که در ۶ سالگی به مدرسه رفتم. در آن زمان، مدارس جدید، هنوز رونق نیافته بود و عامه مردم، رغبت زیادی نداشتند که فرزندان خود را به مدارس جدید بفرستند و بیشتر، فرزندانشان را به مکتب می فرستادند که با اصول آموزش و پرورش صحیح منطبق نبود. من بعد از دو سال به مدرسه تربیت رفتم و علاوه بر دروس مدرسه، زبان روسی را نیز فرا گرفتم.پس از چندی، از طرف قزاق خانه روس ها، مدرسه ای تشکیل یافت که باید فرزندانِ افسران قزاق خانه در این مدرسه تحصیل می کردند. طبعا من نیز ناگزیر بودم مدرسه تحصیلات خود را که در آن ادامه دهم. به علت تلاش های فراوان، در سن ۱۴ سالگی به فوج گاردسوار قزاق انتقال یافتم و به خدمت در قزاق خانه مشغول شدم؛ در حالی که به روسی مسلط و سوارکاری، زیرک و چابک بودم، در خدمت صف گمارده شدم و از مدرسه قزاق خانه با دو درجه، که گروهبان دومی باشد، وکیل باشی فوج گاردسوار شدم و در آنجا به درجه گروهبان یکمی دست یافتم.
کودتای ۱۲۹۹
در شب سوم اسفند سال ۱۲۹۹ در قهوه خانه شاه آباد، واقع در دو فرسخی فرودگاه مهرآباد تهران، چهار نظامی و یک روزنامه نگار در حال بررسی طرح کودتایی بودند که از طرف «ژنرال آیرون ساید» و صاحب منصبان انگلیسی حمایت می شد. این پنج نفر عبارت بودند از: رضاخان میرپنج، سید ضیاءالدین طباطبایی، ماژور مسعود خان کیهان، کلنل کاظم خان سیاح و سرهنگ احمد آقاخان امیر احمدی. پس از اشغال تهران به دست کودتاچیان سوم اسفند ۱۲۹۹، فرمان رئیس الوزراییِ سید ضیاءالدین طباطبایی و سردار سپهیِ رضاخان به امضای احمدشاه قاجار رسید. رضاخان بدون فوت وقت، «بریگاد مرکزی» را در قوای قزاق ادغام کرد و اردوی نیرومندی تحت فرمان احمد آقاخانِ امیر احمدی در قصر قاجار، محل ییلاقی دیویزیون، تشکیل داد.
احمدی پس از کودتا
اولین ماموریت امیر احمدی بعد از کودتا سرکوبی امیر مؤید سوادکوهی در مازندران بود. امیر مؤید فیروزکوهی سر از اطاعت دولت مرکزی برداشته بود و یک دسته از قوای چریک را اطراف خود، جمع کرده بود؛ به گونه ای که می توان گفت استان مازندران نیز مانند استان رشت برای دولت، اسباب زحمت شده بود.در آن مدت، برای برقراری امنیت آن خطه و تسلیم و یا پراکنده کردن قوای وی، از طرف کابینه های وقت، اقداماتی انجام شد؛ ولی آنها نتوانستند کاری از پیش ببرند. سرانجام در کابینه قوام السلطنه از طرف وزارت جنگ، اردویی به ریاست احمد آقاخان، فرمانده بریگارد سوار، از تهران به فیروزکوه اعزام شد. پس از ورود قوای احمد آقاخان، قوای امیر مؤید پس از چند ساعت جنگ و ۱۵۰ نفر تلفات، عقب نشینی کردند. این مسئله به شکست امیر مؤید منجر شد.در سال ۱۳۰۱ که مقدمات تشکیل ۵ لشکر در ایران فراهم شد، احمد آقاخان با درجه امیرلشکری به فرماندهی لشکر غرب ـ که مرکز آن همدان بود ـ منصوب شد. وی برای برقراری امنیت در آن منطقه، اقدامات شدیدی انجام داد. در زمان فرماندهی وی، رضاخان ـ که در آن زمان (سال ۱۳۰۳ش) رئیس الوزرا بود ـ پس از شکست در غوغای جمهوریت و مخالفت اکثریت مجلس با وی و همچنین رسیدن تلگراف احمدشاه از اروپا مبنی بر برکناری سردار سپه از رئیس الوزرایی در روز هجدهم فروردین همان سال، ظاهرا از کار کناره گیری کرد و به عنوان قهر، عازم «رودهن» شد.پس از کناره گیری رضاخان با نقشه از پیش تدوین شده ای، سیل تلگراف های تهدید آمیز از فرماندهان نظامی به مجلس سرازیر شد. در این تلگراف ها امرای لشکر و افسران قزاق، آشکارا مجلس شورای ملی و امنیت کشور را تهدید کرده بودند. تلگراف امیراحمدی، فرمانده لشکر غرب، نمونه خوبی از این نوع تلگراف هاست. این تلگراف، ضربۀ کاری و تعیین کننده ای را وارد آورد و مجلس را به تسلیم و عذرخواهی از رضاخان کرد.
سرکوب مردم و عشایر لرستان
...
