باده رنگ

لغت نامه دهخدا

باده رنگ. [ دَ / دِ رَ ] ( ص مرکب ) برنگ باده. برنگ شراب. گلگون. سرخ رنگ. میگون :
همه جامه ها کرده پیروزه رنگ
دو چشمان پر از خون و رخ باده رنگ.فردوسی.یوسف من گرگ مست باده بکف صبح فام
وز دو لب باده رنگ سرکه فشان از عتاب.خاقانی.

فرهنگ فارسی

برنگ شراب
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال ورق فال ورق فال سنجش فال سنجش فال عشقی فال عشقی