انرژی زمین گرمایی
دانشنامه عمومی
انرژی زمین گرمایی برخلاف سایر انرژی های تجدیدپذیر محدود به فصل، زمان وشرایط خاصی نبوده بدون وقفه قابل بهره برداری است. همچنین قیمت تمام شده برق در نیروگاه های زمین گرمایی با برق تولیدی از سایر نیروگاه های متعارف ( فسیلی ) قابل رقابت بوده و حتی از انواع دیگر انرژی های نو بسیار ارزانتر است.
مرکز زمین ( به عمق تقریبی ۶۴۰۰ کیلومتر ) که در حدود ۴۰۰۰ درجهٔ سانتیگراد حرارت دارد، به عنوان یک منبع حرارتی عمل نموده و موجب تشکیل و پیدایش مواد مذاب با درجه حرارت ۶۵۰ تا ۱۲۰۰ درجهٔ سانتیگراد در اعماق ۸۰ تا ۱۰۰ کیلومتری از سطح زمین می گردد. به طور میانگین، میزان انتشار این حرارت از سطح زمین، که فرایندی مستمر است، معادل ۸۲ میلی وات در واحد سطح است که با در نظر گرفتن مساحت کل سطح زمین، مجموع کل اتلاف حرارت از سطح آن برابر با ۴۲ میلیون مگاوات است. در واقع این میزان حرارت غیرعادی، عامل اصلی پدیده های زمین شناسی ازجمله فعالیت های آتشفشانی، ایجاد زمین لرزه ها، پیدایش رشته کوه ها ( فعالیت های کوه زایی ) و همچنین جابجایی صفحات تکتونیکی می باشد که کرهٔ زمین را به یک سیستم دینامیک تبدیل نموده و پیوسته آن را تحت تغییرات گوناگون قرار می دهد. به وسیلهٔ یک سیال مانند بخار یا آب داغ یا هر دو می توان این حرارت را به سطح زمین انتقال داد. از این انرژی گرمایی در سطح زمین می توان در کاربردهای متفاوت ازجمله تولید برق استفاده کرد. امروزه ۸۵ تا ۹۰ درصد منازلِ ایسلند برای تأمین گرما و آب گرم مورد نیاز خود، از انرژی زمین گرمایی استفاده می کنند.
• در ایران از سال ۱۳۵۴ مطالعات گسترده ای برای شناسایی پتانسیل های منبع انرژی زمین گرمایی توسط وزارت نیرو با همکاری مهندسین مشاور ایتالیایی ENEL در نواحی شمال و شمال غرب ایران در محدوده ای به وسعت ۲۶۰ هزار کیلومتر مربع آغاز گردید. نتیجه این تحقیقات مشخص نمود که مناطق سبلان، مشگین شهر، دماوند، خوی، ماکو و سهند با مساحتی بالغ بر ۳۱ هزار کیلومتر مربع جهت انجام مطالعات تکمیلی و بهره برداری از انرژی زمین گرمایی مناسب هستند. در همین راستا برنامه اکتشاف، مشتمل بر بررسیهای زمین شناسی، ژئوفیزیک و ژئوشیمیایی برنامه ریزی شد.
دانشنامه آزاد فارسی
انرژی حاصل از بخار طبیعی، آب داغ طبیعی، یا سنگ های داغ و خشک پوستۀ زمین، برای گرمایش و تولید برق. با تلمبه کردن آب از طریق چاهِ تزریقی به داخل پوستۀ زمین، آب از شکاف بین سنگ های داغ می گذرد و پس از گرم شدن از طریق چاهِ بازیابی به سطح زمین بازمی گردد. آب داغ حاصل یا به بخار تبدیل می شود یا در مبدل گرما جریان می یابد. بخار حاصل را برای تولید انرژی الکتریکیبه طرف توربینها هدایت می کنند. انرژی زمین گرمایی در مناطق آتشفشانی، نظیر ایسلندو نیوزیلند، از منابع مهم انرژی است.
