لغت نامه دهخدا بادام کوهی. [ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قسمی از بادام است که در کوهسار پیدا می شود بغایت گرم وترش است. ( آنندراج ) ( شعوری ج 1 ورق 197 ). همان بخورک است. ( شرفنامه منیری ). ارژن. رجوع به ارژن شود.
