بابیک. [ ب ِ ] ( اِخ ) امیربابیک : آمدن خداوند شاه شمس الدین علی کرت ِ دویم ببندگی مخدوم ملک اسلام خلد ملکه ، جهت آمدن ده هزار سوار بقهستان و هم امیر بابیک و تودکان و آنجا مقام ساختن و از بندگی مخدوم ملک خلد ملکه لشکر طلبیدن و فرستادن لشکر بمصاحبت او و آن ده هزار سوار را از قهستان بیرون کردن هم درین سال. ( تاریخ سیستان ص 408 ).
فرهنگ اسم ها
اسم: بابیک (پسر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: babik) (فارسی: بابیک) (انگلیسی: babik) معنی: امیری که نامش در تاریخ سیستان آمده است
