امیدگاه. [ اُ ] ( اِ مرکب ) مدعس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جای امید. ( آنندراج ). مرتجی. در تداول نامه نگاری قدیم به پدر و اشخاص بزرگ می نوشتند: قبله و امیدگاها. ( از یادداشت مؤلف ). || ملجاء و معاذ. ( از ناظم الاطباء ). || جای چشم داشت و محل توقع. ( ناظم الاطباء ).
