امان یافتن

لغت نامه دهخدا

امان یافتن. [ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) زنهار یافتن. در کنف حمایت کسی درآمدن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
تا امان یابد بمکرم جانتان
ماند این میراث فرزندانتان.مولوی.جبر خفتن در میان رهزنان
مرغ بی هنگام کی یابد امان.مولوی.اگر بر جفا پیشه بشتافتی
کی از دست قهرش امان یافتی ؟سعدی ( بوستان ).

فرهنگ فارسی

(مصدر ) زنهار یافتن در کنف حمایت کسی در آمدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم