الغمام

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
غمم (۱۱ بار)
«غمام» به معنای ابر است، ولی بعضی معتقدند: «غمام» مخصوصاً به ابرهای سفید رنگ گفته می شود، و در توصیف آن چنین می گویند: غمام ابری است که سردتر و نازک تر است در حالی که سحاب به گروه دیگری از ابرها گفته می شود که نقطه مقابل آن است، و «غمام» در اصل از مادّه «غم» به معنای پوشیدن چیزی است و این که به ابر، غمام گفته شده است به خاطر آن است که صفحه آسمان را می پوشاند و اگر به اندوه، «غم» می گوئیم نیز از این جهت است که گویی قلب انسان را در پوشش خود قرار می دهد.
پوشاندن. «غُمَّهُ غَّما: غَطَّاهُ». ابر را از آن غمام گویند که آفتاب و آسمان را می‏پوشاند . ابر را به شما سایبان کردیم. حزن و اندوه را از آن غم گویند که سرور حلم را می‏پوشاند و مستور می‏کند . یک نفر را کشتی پس تو را از غصه و گرفتاری آن نجات دادیم. . آنگاه که فرار می‏کردید و به کسی توجه نمی‏نمودید و پیمبر از دنبال شما ندایتان می‏کرد پس خدا اندوهی را به اندوهی سزایتان داد تا بر آنچه از دست رفته و بر مصیبتی که رسیده محزون نباشید. جمله «لِکَیْلا تَحْزَنُوا...» دلیل است که «غم» مذکور در اول موهبت و نعمت است زیرا جزای «غم» دوم است و علت اثابه آن است که بر آنچه از دست رفته وبر بلائی که رسیده محزون نباشند به نظر می‏آید اندوه مسلمانان پس از شکست «احد» ابتداء این بود که چرا عده‏ای از ما کشته شدند و چرا غنیمت از دست ما رفت ولی این اندوه روا نبود اما در نوبت دوم غصه ندامت پیش آمد که چرا فرار کردیم و چرا استقامت ننمودیم و چرا خدا و رسول خدا را مخالفت کردیم و خلاصه اندوه حسرت به اندوه ندامت مبدل گردید تا به کشتگان و غنیمت از دست رفته محزون نباشند ممکن است به «اَثابَکُمْ» معنی ابدال تضمین شده باشد یعنی: غم موجود را به غم دیگری مبدل کردیم در این صورت «غّماً» اندوه مذموم و «بغمّ» اندوه ممدوح خواهد بود بعکس سابق (استفاده از المیزان). و در آیه بعدی «ثُمَّ اَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَّمِ اَمَنَةً نُعاساً» مراد از «الْغَّم» اندوه دوم یعنی اندوه حسرت و اندوه ممدوح است. . غُمَّه را درآیه حزن و شدت معنی کرده‏اند و به قولی آن به معنی مبهم و پوشیده است در اقرب الموارد گوید: «اَمْرٌ غُمَّةٌ اِیْ مُبْهَمٌ وَ مُلْتَبَسٌ» به نظر نگارنده این قول اقوی است و «غُمَّة» به معنی مستور و مبهم است. یعنی نوح «علیه‏السلام» به قومش فرمود: کارتان و یارانتان را گرد آورید (سپس درباره طرد و قتل من تصمیم بگیرید) تا کارتان بر شما مشتبه نشود. گویا این تعجیزی است از جانب نوح بر قومش که کاری نمی‏توانید بکنید. . باء در «بِالْغَمام» شاید به معنی آلت باشد مثل «کَتَبْتُ بِالْقَلمِ». یعنی: روزی آسمان به وسیله ابر پاره و مفتوح شود، و شاید به معنی ملابست باشد یعنی: روزی که آسمان ابرآلود پاره شود و ملائکه نازل گردند آیه به قرینه آیات قبل و بعد درباره قیامت است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم