لغت نامه دهخدا
اعبد. [ اَ ب ُ ] ( ع اِ ) ج ِ عبد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ عبد، بنده. خلاف حر. ( آنندراج ). و رجوع به عبد شود.
اعبد. [ اَ ب َ ] ( اِخ ) نام مردی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
اعبد
اعبد. [ اَ ب ُ ] ( ع اِ ) ج ِ عبد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ عبد، بنده. خلاف حر. ( آنندراج ). و رجوع به عبد شود.
اعبد. [ اَ ب َ ] ( اِخ ) نام مردی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
معنی أَعْبُدُ: می پرستم
معنی لَا أَعْبُدُ: نمی پرستم
معنی عَابِدٌ: عابد - پرستنده - عبادت کننده
ریشه کلمه:
عبد (۲۷۵ بار)
