اطیار

لغت نامه دهخدا

اطیار. [اَطْ ] ( ع اِ ) ج ِ طیر. ( متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ). || جج ِ طائر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ طائر. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) :
تو خلیل وقتی ای خورشیدهش
این چهار اطیار رهزن را بکش.مولوی.رجوع به طَیر وطائر شود.

فرهنگ عمید

= طایر

فرهنگ فارسی

جمع طیر . یا جمع طائر