لغت نامه دهخدا
ارویه. [ اُ وی ی َ / اِ وی ی َ ] ( ع اِ ) بز ماده کوهی. ج ، اراوی ،اروی. ( مهذب الاسماء ). ارویه بضم الالف و کسرها و سکون الراء المهملة و کسرالواو و فتح الیاء و الهاء انثی الوعول و ثلث اَراوی الی العشر و الکثیر اروی او هو اسم للجمع مؤنثةً، فارسیتها بز کوهی. ( قاموس ).
