معنی مدوک | لغت یاب

مدوک

لغت نامه دهخدا

مدوک. [ م ِ ] ( اِ ) درتداول مردم کرمان و فارس ، مدو. سوسک های خرمائی رنگ بالدار که در جاهای مرطوب می زیند. رجوع به مدو شود.
مدوک. [ م ِدْ وَ ] ( ع اِ ) آن سنگ که بدان مشک سایند. ( مهذب الاسماء ). سنگ صلایه. سنگ بوی سای. ( منتهی الارب ). سنگی که با آن طیب سایند و آن را مدوک عطار هم گویند. ( از متن اللغة ).