متموج

لغت نامه دهخدا

متموج. [ م ُ ت َ م َ و ] ( ع ص ) بشدت موج زننده. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). بسیار موج دار وموج زننده و دریای مضطرب و متلاطم و دیوانه و خشمناک و دارای طوفان. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تموج شود. || شوریده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(مُ تَ مَ وِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) موج زننده ، موج دار.

فرهنگ عمید

۱. موج زننده، موج دار.
۲. [مجاز] دارای آشفتگی، پریشان.

فرهنگ فارسی

موج زننده، موج دار
( اسم ) ۱ - موج دار موج زننده . ۲ - خشمناک عصبانی .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم