معنی قریظه | لغت یاب

قریظه

لغت نامه دهخدا

( قریظة ) قریظة. [ ق ُ رَ ظَ ] ( اِخ ) نام مردی است که فرزندان او به قلعه حصبه نزدیک مدینه سکونت کردند و به وی منسوب شدند. قریظة و نفیر دو برادر و از فرزندان هارون پیغمبر علیه السلام بودند. ( انساب سمعانی ).
قریظة. [ ق ُ رَ ظَ ]( اِخ ) قبیله ای است از جهودان خیبر. ( منتهی الارب ).
قریظة. [ق ُ رَ ظَ ] ( اِخ ) ( بنی... ) رجوع به بنی قریظه شود.