لغت نامه دهخدا
هر که با مستان نشیند ترک مستوری کند
آبروی نیکنامان در خرابات آب جوست.سعدی.سعدیا مستی و مستوری بهم نایند راست
شاهدان بازی فراخ و صوفیان تنگخوی.سعدی.میسرت نشود عاشقی و مستوری
که عاقبت نکند رنگ روی غمازی.سعدی.کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت
به که نفروشند مستوری به مستان شما.حافظ.حکم مستوری و مستی همه بر خاتمت است
کس ندانست که آخر به چه حالت برود.حافظ.دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد
شد بر محتسب و کار به دستوری کرد.حافظ.پریرو تاب مستوری ندارد
درش بندی ز روزن سر درآرد.جامی.مستوری حسن از نظر بوالهوس ماست
این آینه رو پرده نشین از هوس ماست.صائب.- امثال :
مستوری بی بی ( یا مریم ) از بی چادریست . ( امثال و حکم دهخدا ).
|| پارسائی. ( آنندراج ).
مستوری. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) آتش از آتش زنه بیرون آوردن خواهنده. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به استیراء شود.
