لغت نامه دهخدا
مریسی.[ م َ ] ( اِخ ) بشربن غیاث بن ابی کریمة مشهور به عبدالرحمان مریسی و مکنی به ابوعبدالرحمن. از فقهای معتزلی بود و اطلاعی در فلسفه نیز داشت. فرقه مریسیة که قائل به ارجاء هستند بدو منسوبند. جد او از موالی زیدبن خطاب بود، و برخی گویند که پدرش یهودی بود. نسبت مریسی به درب المریس در بغداد است ، که وی ساکن آنجابود. در زمان هارون الرشید مورد آزار و اذیت قرار گرفت ، و در حدود 70 سال عمر کرد و به سال 218 هَ. ق.درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ج 2 ص 27 از وفیات الاعیان والنجوم و الزاهرة و تاریخ بغداد و لسان المیزان ).
