مکله

لغت نامه دهخدا

( مکلة ) مکلة. [ م َ / م ُ ل َ ] ( ع اِ ) باقی آب در چاه. ( مهذب الاسماء ). آب که در تک چاه بعد از کم شدن اندک اندک گرد آید. || یا آب اندک که در تک چاه یا آوند باقی ماند. از اضداد است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

باقی آب در چاه . آب که در تک چاه بعد از کم شدن اندک گرد آید . یا آب اندک که در تک چاه یا آوند باقی ماند .

دانشنامه عمومی

مکله ( تیگرینیا: መቐለ , امهری: መቀሌ ) یک شهر در اتیوپی است که در منطقه تیگرای واقع شده است. مکله ۲۴٫۴۴ کیلومتر مربع مساحت و ۲۱۹٬۸۱۸ نفر جمعیت دارد که پس از شهرهای آدیس آبابا، دیرداوه و گوندار چهارمین شهر بزرگ اتیوپی است و ۲٬۰۸۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
• رمله, اسرائیل
• بایبورد، ترکیه
• ویتن، آلمان

دانشنامه آزاد فارسی

مِکِلِه (Mekele)
مرکز ناحیۀ تیگره، در شمال اتیوپی، با ۱۱۳هزار نفر جمعیت (۱۹۹۲). مرکز تجارت نمک، کندر، و رزین است و مرکز تجارت درون بومی نمک اتیوپی در دشت دناقِلبه شمار می رود.