لغت نامه دهخدا
چمیان. [ چ َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز که در 50 هزارگزی جنوب باختری اهواز در کناره کارون و 14 هزارگزی باختر راه اهواز به آبادان واقع است. آبش از رودخانه کارون بوسیله موتور. محصولش غلات ، صیفی و سبزیجات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راهش در تابستان اتومبیل رو است. ساکنان این آبادی از طایفه آل ابوفرهان میباشند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
