( منیرة ) منیرة. [ م َن ْ نی رَ] ( ع اِ ) نام گیاهی است که در مفردات ابن البیطار شرح شده است. ( از دزی ج 2 ص 620 ). گیاهی است با ساقی کاواک به بلندی دو ذراع و در میان آن چیزی مانند پنبه. برگش شبیه حبق که هرچه به زمین نزدیکتر بزرگ تر باشد درون برگ به لون فرفیری و چون اره دندانه دندانه است و بر بالای ساق او را اکلیلی بود چون شبت به رنگ فرفیری و ریشه آن خشبی است و در نزدیکی آب روید و نام دیگر آن ارجونیه است و چون خشک آن را کوفته و بر قروح خبیثه پاشند سودمند بود و خوردن آن کشنده است. ( از ابن البیطار جزء رابع ص 167 ) ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
نام گیاهی است که در مفردات ابن البیطار شرح شده است .
فرهنگ اسم ها
اسم: منیره (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: monire) (فارسی: منيره) (انگلیسی: monire) معنی: درخشان، تابان، نورانی و روشن و درخشان و آشکار، مؤنث منیر، آنچه از خود نور داشته باشد، روشن
