محاظی

لغت نامه دهخدا

محاظی. [ م َ ظی ی ] ( ع اِ ) ج ِ محظیة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به محظیة شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم