ویران گشتن

لغت نامه دهخدا

ویران گشتن. [ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) خراب شدن :
جهان گشت ویران ز کردار اوی
غنوده شد آن بخت بیدار اوی.فردوسی.چون به خانه ی ْ مرغ اشتر پا نهاد
خانه ویران گشت و سقف اندرفتاد.مولوی.

فرهنگ فارسی

خراب شدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم