هوس باختن

لغت نامه دهخدا

هوس باختن. [ هََ وَ ت َ ] ( مص مرکب ) هوس بازی کردن. در پی هوس رفتن :
هیچکس عیب هوس باختن ما نکند
مگر آن کس که به دام هوسی افتاده ست.سعدی.نشاید هوس باختن با گلی
که هر بامدادش بود بلبلی.سعدی.

فرهنگ فارسی

هوس بازی کردن در پی هوس رفتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم