دانشنامه اسلامی
واژه «هرمنوتیک» (hermenneutic) از ریشه یونانی" hermeneuien" است که آن را به معنای«تأویل» بازگردانده اند.این واژه در قرون وسطی به معنای هنر یا دانش تفسیر و فهم کتاب مقدّس بود. شلایرماخر آن را عبارت از روش فهم مطلق متون دانسته است و دیلتای به معنای روش شناسی علوم انسانی پنداشته است.هیدگر آن را در هستی شناسی به کار گرفته است و گادامر، این کلمه را برای هستی شناسی فهم به خدمت گرفته است.
تاریخ هرمنوتیک
تاریخ هرمنوتیک را سه دوره دانسته اند:
← کلاسیک
هدف در تفسیر و فهم متن- به ویژه متن دینی- رسیدن به مراد مؤلّف است.خداوند قرآن را برای هدایت انسان نازل کرده است. و او را به تدبّر و اندیشه در آن فرا خوانده است. آیات قرآنی حکایت از آن دارند که مقصود از نزول قرآن و دیگر کتب آسمانی این است که انسان در آن بیندیشد و به مراد خداوند برسد و آن را به کار گیرد.بنابراین، تفسیر باید «مؤلّف محور» باشد. تفسیر در نظرگاه علمای اسلام، جنبه روشی دارد، نه فلسفی.
تفاوت تفسیر قرآن با هرمنوتیک
...
