نای نبردی

لغت نامه دهخدا

نای نبردی. [ ی ِ ن َ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِمرکب ) نای نبرد. رجوع به نای نبرد شود :
ز نای نبردی برآمد خروش
غو کوس در لشکر افکند جوش.اسدی.چو صف سپاه از دو سو گشت راست
غو کوس و نای نبردی بخاست.اسدی.