در ساختار سازمانی یک اداره یا به طور خاص یک بیمارستان، سوپروایزر به فردی اطلاق می‌شود که مسئولیت مستقیم نظارت، هدایت و مدیریت کارکنان یک بخش یا واحد مشخص را بر عهده دارد. این جایگاه شغلی، که معمولاً نیازمند تجربه تخصصی و مهارت‌های رهبری است، شامل وظایفی چون برنامه‌ریزی شیفت‌های کاری، تخصیص وظایف به پرسنل، ارزیابی عملکرد کارکنان، اطمینان از رعایت استانداردها و رویه‌ها، و حل و فصل مشکلات روزمره در محیط کار می‌شود. سوپروایزر در این نقش، به عنوان حلقه واسط میان مدیریت ارشد و کارکنان خط مقدم عمل کرده و نقش کلیدی در حفظ کارایی، کیفیت خدمات و رضایت شغلی تیم خود ایفا می‌کند.
هنگامی که صحبت از شرکت‌هایی می‌شود که امور کارمندان (مانند حقوق، بیمه، آموزش، یا استخدام) را بر عهده دارند، نقش سوپروایزر ممکن است کمی متفاوت تعریف شود. در این زمینه، سوپروایزر می‌تواند به فردی در داخل سازمان مشتری (که با شرکت خدمات‌دهنده در ارتباط است) اشاره داشته باشد که مسئولیت هماهنگی و نظارت بر فرآیندهای مرتبط با کارکنان آن بخش خاص را دارد و با شرکت بیرونی در تعامل است. همچنین، ممکن است به فردی در خود شرکت مدیریت منابع انسانی اشاره کند که مسئولیت نظارت بر تیم اجرایی پرونده‌های مشتریان یا پروژه‌های خاص را دارد. در هر دو حالت، تمرکز بر مدیریت کارآمد فرآیندهای مربوط به سرمایه انسانی و اطمینان از اجرای صحیح خدمات توسط شرکت سوم است.
