لغت نامه دهخدا ناوردن. [ وَ دَ ] ( مص منفی ) نیاوردن. ناآوردن. مقابل آوردن. رجوع به آوردن شود : رطب ناورد چوب خرزهره بارچو تخم افکنی بر همان چشم دار.سعدی.
