لغت نامه دهخدا
گل رویش گداز مغز خورشید
میستان لبش پالغز امید.حکیم زلالی.ز خون رود گفتی میستان شده ست
ز نیزه هوا چون نیستان شده ست.فردوسی.گمان برد کاندر نیستان شده ست
ز خون روی کشور میستان شده ست.فردوسی.|| منگنه شراب گیری. ( ناظم الاطباء ).
میستان. [ م ِ ی ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گیلخواران بخش مرکزی شهرستان شاهی ، واقع در 7هزارگزی شمال باختری جویبار با 270 تن جمعیت. آب آن از چاه و آب بندان و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
میستان. ( اِخ ) دهی است درهفت فرسخی مغرب بستک فارس. ( از فارسنامه ناصری ).
