لغت نامه دهخدا لک درای. [ ل َ دَ ] ( نف مرکب ) لک دراینده. بیهوده گوی. هرزه درای. ژاژخای. یاوه سرای. هرزه لای. خام درای. هرزه سرای. هذیان گوی : گفت ریمن مرد خام لک درای پیش آن فرتوت پیر ژاژخای.لبیبی.
