لغت نامه دهخدا قرابه کش. [ ق َ ب َ / ب ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) قرابه کشنده. ساقی. شراب کشنده: در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش.حافظ.
