معنی یک و دو | لغت یاب

یک و دو

لغت نامه دهخدا

یک و دو. [ ی َ / ی ِ ک ُ دُ ] ( اِ مرکب ) ( اصطلاح عامیانه ) یکی به دو. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به یکی به دو شود.
- یک و دو کردن ؛ یکی با دو کردن. رجوع به ترکیب یکی با دو کردن در ذیل یکی با دو شود.

فرهنگ فارسی

(اسم ) ۱- یک ودو.۲- سخن وگفتگوی بی معنی یا یک (و ) دوکردن . گفتگوی بی معنی کردن و بی جاحرف زدن .، (اسم ) نزاع ستیزه : این شاخ و شانه کشیدنها که از یک مشاجره و یکی بدوی ساده و معمولی خیلی پا فراتر نهاده بود... . یا یکی بدو کردن . مشاجر. لفظی گفت وشنودی که از روی عصبانیت صورت گیرد . معمولا در مقامی که شخص انتظار شنیدن جواب از طرف گفتگو ندارد.