کربن فعال
دانشنامه عمومی
برای مثال سطح خارجی یک گرم از کربن فعال در حدود ۳٬۰۰۰ مترمربع سطح تماس دارد.
کربن فعال از پیرولیز مواد کربنی از قبیل چوب، زغال سنگ، هسته یا پوسته میوه ها مانند پوسته نارگیل حاصل می گردد و در مراحل بعدی تحت عملیات فعال سازی قرار می گیرد. پیرولیز مواد کربنی، بدون حضور هوا، باعث تخریب مولکول های غیرآلی می شود که یک ماده پودری کربنی از آن ایجاد خواهد شد. جسم تولیدشده دارای سطح ویژه و تخلخل بالایی می باشد. سه فرایند اصلی برای فعال سازی کربن در نظر گرفته می شود:
• فعال سازی با بخار
• فعال سازی با دی اکسید کربن
• فعال سازی شیمیایی
در میان سه روش بالا فعال سازی با بخار بهترین گزینه به لحاظ زیست محیطی و اقتصادی است درحالی که فعال سازی شیمیایی بیشترین سطح و تخلخل را حاصل می کند.
برای درمان بعضی از مسمومیت دارویی یا سموم خوراکی در ساعات اولیه پس از مصرف بکار می رود.
کربن فعال به دلیل داشتن خلل و فرج با اتصال به داروها و سموم موجود در لوله گوارشی جذب آنها را مختل می کند.
مصرف آن خوراکی و جذب آن بسیار اندک است. .
سوء جذب و اسهال، تداخل در جذب سایر داروهای خوراکی.