یک زبانی

لغت نامه دهخدا

یک زبانی. [ی َ / ی ِ زَ ] ( حامص مرکب ) یک قولی. ثبات وعده. ( یادداشت مؤلف ). صراحت. یک رویی. مقابل نفاق :
چون نکردی یک زبانی لاله وار
ده زبانی نیز چون سوسن مکن.سیدحسن غزنوی.از این آشنایان بیگانه خوی
دورویی نگر یک زبانی مجوی.نظامی.