پیش قراول

لغت نامه دهخدا

پیش قراول. [ ق َ وُ ] ( اِ مرکب ) پیشرو لشکر. مقدمةالجیش. آن حصه از لشکر پیاده یا سواره که جلو حرکت میکند. طلیعه. چرخچی. مقدمه. پیشرو.

فرهنگ معین

(قَ وُ ) [ فا - تر. ] (اِ. ) ۱ - سربازی که پیش از دیگران برای دیده بانی و نگهبانی حرکت می کند. ۲ - جلودار.

فرهنگ عمید

۱. سربازی که جلوتر از سایر سربازان برای نگهبانی یا دیده بانی حرکت کند.
۲. سربازی که جلوتر از سایر سربازان به سرزمین دشمن وارد شود.
۳. پیشرو لشکر.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- سربازی که در مقدم. گروهی از سپاهیان برای مراقبت حرکت کند دیده ور. ۲- جلودار. ۳- کسی که در امری پیشقدم است پیش آهنگ .
سربازی که جلوترازسایرسربازان برای نگهبانی، یادیده بانی حرکت کند، پیشرولشکر

دانشنامه آزاد فارسی

پیش قَراوُل
(یا: طلیعه؛ مقدمه؛ پیشرو؛ طلایه) از اصطلاحات نظامی دورۀ قاجار. فرد یا گروهی نظامی که، سواره یا پیاده، پیشاپیش سپاه حرکت می کند و وظیفۀ آن شناسایی موقعیت و شمار قوای دشمن برای حفاظت از نیروهای خودی است. نیز ← قراول

ویکی واژه

سربازی که پیش از دیگران برای دیده بانی و نگهبانی حرکت می‌کند.
جلودار.