هرجه

لغت نامه دهخدا

( هرجة ) هرجة. [هَِ ج َ ] ( ع اِ ) کمان نرم. ( منتهی الارب ). ج ، هِرَج.( اقرب الموارد ). || نوع. ( اقرب الموارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم