والایی
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
(یا: عظمت) اولین بار ادموند برک والایی را در تقابل با زیبایی مطرح کرد، و والایی را تجربه ای خواند که برای فرد هنگام رویارویی با پدیده های عظیم و پرهیبت، حاصل می شود، و رعب و تحسین را توأمان در خود احساس می کند؛ حال آن که در برخورد با پدیده های زیبا، لذتی زیبایی شناسانه را تجربه می کنیم. کانت در نقد سوم خویش، «نقد قوۀ حکم»، به بررسی والایی پرداخت و آن را در تقابل با زیبایی تحلیل کرد. قبل از ادموند برک و کانت لونگینوس، نویسندۀ قرن ۲م، در رسالۀ مختصری با نام در باب والایی، جلوه های شکوهمند سخنوری و بلاغت را برشمرد، و خطاهای بلاغی را تشریح کرد. نیز ← والا
