معنی کاسپین | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

کاسپین. [ ی َ ] ( اِخ ) نام طایفه ای بوده که در سواحل جنوبی بحر خزرسکنی داشته اند. ( التدوین ). طایفه کاسپین که از شعب مارد یا مازد است از شعب دیگر جری تر و پر دل تر بوده اند و غالباً از کوهستان مازد تجاوز کرده بطرف جلگه های سمت جنوب کوه مازد بتاخت میرفته اند و شهر قزوین را بعضی از محققین مسکن طایفه کاسپین میدانند. ( التدوین ). پروفسور هرتسفلد گوید: اگر اسمی باید به سکنه ٔایران قبل از آریائی ها داده شود کلمه کاسپین شایسته است. ریشه این کلمه را ما میتوانیم در بسیاری از نقاط ایران بیابیم و روشن تر از همه در بحر کاسپین ( خزر ) است بنا بر رأی هانری فیلد ریشه کاسی همان کاسپی است. اصل کاس بوده در حالت جمع کاسیپ میشده ( بنابر نقل یونانیان ). ( کرد و پیوستگی نژادی او ص 234 ).
کاسپین. [ی َ ] ( اِخ ) ( خلیج... ) رجوع به کاسپین ( دریا ) شود.
کاسپین. [ ی َ ] ( اِخ ) ( دریای ِ... ) دریای کاسپین در نقطه ای که بمحاذات قسمت بالای هیرکانی ( ایالت گرگان ) میرسد در واقع صورت دریا بخود میگیرد و این صورت را تا پای کوهستان مدی ( ماد ) و ارمنستان دارد زیرا که قسمت سفلای این کوهسار بشکل هلال است و درست در کنار دریا ختم میشود و فی الحقیقة عمق خلیج کاسپین رامیسازد . در این سواحل چون از دریا بجانب قله کوه برویم طوایف مختلف می بینیم که متدرجاً بر دامنه ها قرار دارند... ( کرد و پیوستگی نژادی او ص 162 - 163 ). رجوع به خزر ( دریا ) شود.