پرشیر

لغت نامه دهخدا

پرشیر. [ پ ُ ] ( ص مرکب ) ( گاو... گوسفند... و نظایر آنها ) که شیر بسیار دهد.
- پرشیر شدن ( ... پستان ) ؛ شکر. اشکار. اشتکار. ( تاج المصادر بیهقی ).

فرهنگ عمید

۱. هر شیردهنده که شیر بسیار داشته باشد.
۲. گاو و گوسفند که شیر بسیار بدهد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) که شیر بسیار دهد: گوسفند پر شیر.