ناخن پیرا

لغت نامه دهخدا

ناخن پیرا. [ خ ُ ] ( اِ مرکب ) ناخن گیر. ناخن چین. ناخن پیرای. رجوع به ناخن پیرای شود : و اگر بدین کفایت نکند به ناخن پیرا بردارند تا خون تمام برود. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

فرهنگ عمید

۱. آلتی که با آن ناخن را کوتاه کنند، ناخن گیر.
۲. کسی که ناخن های دست وپای دیگران را می چیند و صاف می کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم