سبک رفتار

لغت نامه دهخدا

سبک رفتار. [ س َ ب ُ رَ ] ( ص مرکب ) سریعالسیر در مسافت. ( ناظم الاطباء ): هَماذی ؛ شتر تیزرو و سبک رفتار. ( منتهی الارب ). || آنکه دارای رفتاری سبک است. جلف :
آه کز قامت چون تیر سبکرفتاران
غیر خمیازه خشکی چو کمان نیست مرا.صائب ( از آنندراج ).|| کوکب سیار را گویند چنانکه گران رفتار ستاره ثابت را و ثابت و سیار را فارسیان ستاره برجاوران گویند. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. تندرو، سبک رو، سبک سیر.
۲. داری رفتار نامطلوب، جلف، بی وقار.

فرهنگ فارسی

سریع السیر در مسافت شتر تیز رو و سبک رفتار آنکه دارای رفتاری سبک است