طلول

لغت نامه دهخدا

طلول. [ طُ ] ( ع اِ ) ج ِ طَلل. ( منتهی الارب ).
طلول. [ طُ ] ( ع مص ) رایگان کردن خون کسی را. ( منتهی الارب ).

فرهنگ عمید

= طَلل

فرهنگ فارسی

( اسم ) باران نرم با قطرات ریز جمع : طلال .
رایگان کردن خون کسی را