لغت نامه دهخدا غایبی. [ ی ِ ] ( حامص ) حالت و چگونگی غایب. غیبت : تا ناپدید شوند بروشنائی آفتاب و این غایبی بامدادین بود. ( التفهیم ).غایبی مندیش از نقصانشان کو کشد کین از برای جانشان.مولوی.
