قاضی حاجات

لغت نامه دهخدا

قاضی حاجات. [ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قاضی الحاجات. آنچه حاجت ها برآورد :
ای زر تو خدا نه ای ولیکن بخدا
ستار عیوب و قاضی حاجاتی.
|| ( اِخ ) قاضی الحاجات. یکی از نامهای خدا :
حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم.حافظرجوع به قاضی الحاجات شود.

فرهنگ فارسی

یا آنچه حاجت ها بر آورد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم