لغت نامه دهخدا ساز گاو. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تسمه چرم که بآن چهارپایه را میرانند. ( غیاث ، از لطائف ) ( آنندراج ) : که به بندم ای فتی و ساز گاوبر سر و پشتم بزن وین را مکاو.مولوی ( مثنوی ).
