رفیعالدرجات. [رَ عُدْ دَ رَ ] ( اِخ ) شمس الدین رفیعالشأن بن شاه عالم بهادر شاه ، پادشاه مغول هند از سلسله بابر ( جلوس و وفات 1131 هَ. ق. ). ( از فرهنگ فارسی معین بخش اعلام ). دهمین از سلاطین بابری هند در ( 1131 هَ. ق. ) ( یادداشت مؤلف ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.
فرهنگ فارسی
شمس الدین بن رفیع الشان بن شاه عالم بهادر شاه پادشاه مغول هند از سلسله بابر ( جل. ف. ۱۱۳۱ ه. ق ./ ۱۷۱۹ م . ) ۱- دارای پایه های بلند : فخر سادات رفیع الدرجات حضرت میر محمد صادق . ( هاتف ) ۲- خدای تعالی .
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است این اسم و صفت الهی به معنای بالا بردن قدر و منزلت و بلند گردانیدن است. این اسم تنها یک بار در قرآن آمده است: «رَفیعُ الدَّرَجتِ ذوالعَرشِ...». (سوره غافر(40)/15) فرهنگ قرآن، جلد 15، صفحه 125.
