خالفه

لغت نامه دهخدا

( خالفة ) خالفة. [ ل ِ ف َ ] ( ع ص ) زن گول. زن احمق. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). منه : امراة خالفة. ج ، خوالف. || رجل خالفة؛ مرد بسیارخلاف. کثیرالخلاف. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) . || سخن تباه. خطا. || ( اِ ) زن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). کدبانوی خانه. ( مهذب الاسماء ). || ستون که جانب پسین خیمه و خرگاه باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ). || امت باقیمانده بعد امت گذشته. || شخص ناشناخته. شخص غیرمعروف : ماادری ای خالفة هو؛ ندانم کدام کس است او. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال نوستراداموس فال نوستراداموس