خانه بری

لغت نامه دهخدا

خانه بری. [ ن َ / ن ِ ب ُ ] ( حامص مرکب ) عمل خانه بردن. عمل غارت و دزدی :
رقص در پایشان بزخمه گری
ضرب در دستشان بخانه بری.نظامی.شاه دانست کان چه شیوه گری است
دزد خانه بقصد خانه بری است.نظامی.