دستان سرا

لغت نامه دهخدا

دستان سرا. [ دَ س َ ] ( نف مرکب ) دستان سرای. دستان سراینده. سرودگوی. مغنی. آوازه خوان. سرودخوان :
بلبل دستان سرا چاره همی جوید ز من
چاره زآن جوید که او را جست باید نیز چار.؟ ( از لغت نامه اسدی ).همه زیبارخ و موزون و دمساز
همه دستان سرا و نکته پرداز.نظامی.ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرا بگو.حافظ.|| ( اِ مرکب ) خروس. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

دستان سراینده، سرودخوان، نغمه سرا.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال انگلیسی فال انگلیسی فال سنجش فال سنجش فال عشقی فال عشقی