خاتم گویا. [ ت َ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی خاتم سهیل نشان است که کنایه از دهان محبوب و معشوق و شاهد و ساقی باشد. ( برهان ) : چون آب پشت دست نماید نگین نگین پس مهر جم بخاتم گویا برافکند.خاقانی.بخاتم سهیل نشان رجوع شود.
فرهنگ فارسی
بمعنی خاتم سهیل نشان است که کنایه از دهان محبوب و معشوق و شاهد و ساقی باشد .